4 tm 7 april

Woensdag en Donderdag.

Korosten. Woensdagavond om een uur of 9 kwamen we eindelijk aan op ons eerste adres: Korosten. Alleen de vrouw des huizes was aanwezig. Ze sprak geen woord buiten de deur. We waren echter welkom en er werden ons een paar sleutels in handen gedrukt. Geen idee waar die voor waren. Gelukkig kwam na enige tijd de pastor zelf aan samen met een vertaalster, Valentina, die goed Engels sprak. We werden hartelijk welkom geheten en werden meteen aan de kost gezet. We hebben ons kranig geweerd, maar sommige onderdelen van de maaltijd werden eerst goed geïnspecteerd. In Hein vonden we een waardig vervanger van Louwe Kater in het opscheppen van meer voedsel, we moesten hem een beetje afremmen. Auke heeft de vrouw van de pastor duidelijk gemaakt dat we graag in de camper slapen, het mensje was moeilijk te overtuigen maar uiteindelijk ging ze onder protest akkoord. Na ons te hebben gedoucht (een paar schone Urkertjes!) hebben we nog gezellig gesproken en gezongen met de pastor, zijn vrouw en de vertaalster. Hierna te bedde. Na een goed ontbijt zijn we naar de kerk gereden en hebben de bijbels gelost. De mensen waren er ontzettend blij mee. Eigenlijk mochten we nog niet weg, maar helaas moest dat wel omdat we naar het volgende adres wilden, Tsjernihiv. Hier wilden we s avonds om 7 uur graag de kerkdienst meemaken. In Oekraïne vieren ze namelijk een week later Pasen. In de week voorafgaand hebben ze s avonds kerk, een soort Goede Vrijdag week. Dus na gebed en dankzegging van de pastor weer op pad. Een moeilijke route op een slechte weg. We dachten een afslag te nemen maar moesten keren toen dat de verkeerde weg bleek te zijn. Een van de campers kwam hopeloos vast te zitten in de modder (we vertellen niet wie dat waren...). Uiteindelijk hebben we na wat gemodder de sleepkabel verlengd met een stukje Willem Bakker touw. Uiteindelijk lukte het Tiemen en Hein om de anderen weer los te trekken. Door het tijdsverlies kwamen we helaas te laat voor de kerk. We werden echter netjes bij de pastor thuis opgevangen door drie van zijn (naar later bleek) 14 kinderen. Wat een vertrouwen, 4 wildvreemde mannen op laten vangen door wat kinderen. We werden meteen weer aan de kost gezet. Kostelijke kinderen. Later kwam de pastor en zijn vrouw die ons hartelijk welkom heetten. Ze spraken geen woord Engels of Duits. Toch kon hij met handen en voeten duidelijk maken dat hij ons verwacht had en blij was met onze komst en de literatuur en bijbels die we meegebracht hadden. We hebben met behulp van zijn kinderen de bijbels eerst maar even uitgeladen. We hebben mbv Google translate wat gesproken met elkaar en later ook nog gezongen. En nu bleek ook weer dat de Geest alle talen spreekt. Waar spreken moeilijk was door de taalbarriere, konden we wel samen zingen. Begeleidt door verschillende kinderen van de pastor op allerlei instrumenten. We voelen ons door al deze dingen verbonden met de kerk wereldwijd. God zij daarvoor alle eer!

Vrijdagmorgen hebben we heerlijk ontbeten met een schare kinderen om ons heen. Gelukkig was er nu een vertaalster. Auke had direct contact met de kids met zijn vogelgeluiden, waardoor ze flink los kwamen. Ze hadden steeds een hoop lol als de pastor Google Translate probeerde te gebruiken. Dat verliep namelijk niet al te soepel. De arme pastor, hij deed nog wel zo zijn best. De pastor heeft op ons verzoek nog gebeld met de pastor van Shepatovka. Het bleek dat we het verkeerde adres hadden, dus meteen het goede adres opgeschreven. Hierna werden we in een gammel busje gezet en kregen we een tour door de stad met een heuse gids (uiteraard uit de gemeente) erbij. Als de pastor net zo zou preken, als hij reed, was de kerk vroeg uit. Enfin, we gaven ons er maar aan over. Het was in ieder geval heel gezellig, een deel van zijn gezin was ook mee. Hierna kregen we een lekkere maaltijd. Daarna hebben we een gift van de stichting overhandigd voor de nieuw te bouwen kerk, want de huidige kerk was te klein en al oud. Er werden nog wat telefoonnummers en contactgegevens uitgewisseld en na dankgebed zijn we weer in onze “mobile homes” gestapt. De pastor reed een stukje voor. Een stuk of wat kinderen bij ons in de camper. Daar genoten ze zichtbaar van. Bij de snelweg aangekomen, hebben we de goeie personen in de goeie auto’s gestopt en gingen we op weg naar ons laatste adres, Shepatovka. De weg was het eerste stuk recht en goed. Na Kiev hebben we een lange nacht gemaakt bij een TIR parkeerplaats. In het gehandicaptentoilet konden we ons hier een beetje afpoedelen.

Zaterdag Shepatovka
De volgende dag weer op pad op een mooie weg in het begin, maar de laatste 60 kilometers waren zeer hobbelig. We zochten gewoon de beste kuilen uit en met een gangetje van 40 zetten we onze reis voort.
Omstreeks 5 uur in de middag arriveerden we na wat zoeken bij de kerk. Het bleek een prachtige nieuwe kerk te zijn van net 3 jaar oud. Alles netjes en in de kerk zelfs een gastenverblijf. We werden in eerste instantie wat schaapachtig aangekeken door wat jongeren van de kerk. We werden de kerk dan toch maar ingeloodst. Het orkest en koor bleek net aan het oefenen te zijn voor de paasviering morgen. Prachtig. Er werd ons duidelijk gemaakt dat een vertaalster onderweg was. Na enige tijd, kwam er inderdaad iemand vertalen voor ons. Ze sprak Duits, waarmee we ons lekker redden konden. Ook de pastor kwam nog langs. We kregen een rondleiding door de door henzelf gebouwde kerk. Het werd duidelijk dat de kerk een regionale functie vervulde binnen de niet geregistreerde baptisten. We hadden een kort gesprek met de pastor. Morgen hopen we om 6 uur in de ochtend de eerste dienst mee te maken. In alle vroegte. Want vroeg in de morgen is de Heere opgestaan en kwamen de vrouwen bij het graf om het grote nieuws te zien en te horen.