Socialwork and missionary in Reya

Woensdagavond, 30 mei parkeren we de beide campers in Zalucize 183, Slowakije. Hier woont Edita Lörinc, samen met haar moeder en oma (babitska). In februari 1991 was er een groep slowaakse jongeren te gast op Urk. Op vrijdagavond kwam de bus aan, en de jongeren werden verdeeld over de contactadressen. Na een intensieve week met moi herinneringen bleven mijn ouders altijd contact onderhouden, en meerdere keren gingen ze met de caravan naar Slowakije.

Wanneer we van onze reizen onderweg naar huis reden hebben we er wel over nagedacht om eens door Slowakije te gaan. Het kwam er nooit van, deze reis was er de gelegenheid en dus naar Slowakije, naar Edita. Tot het laatste moment gewacht, we moesten ook nog maar zien de campers ons er wel konden brengen. Maar dat gaat de laatste dagen erg goed. En dus zijn we nu in Slowakije.

Eerste nog even terug naar onze reis. De reis is geweldig, ook in de auto. Het uitzicht en de rit door de karpaten is suoer mooi.



In Billhorod is de camper gemaakt. Die reparatie blijkt goed te zijn. De Citroën doet het weer prima Hein! In Reya hebben we een bezoek gebracht aan pastor Valik. Ongeveer een maand geleden is er een andere groep uit Urk geweest met bijbels. Wij hebben goede herinneringen aan de pastor en zijn gezin en wilden - op z’n Urkers - alleen even een bekkien doen. We hebben contact gezocht en zoals altijd in Oekraïne, we zijn welkom. Toch mooi hoe dat kan in deze landen, onverwachts bezoek is altijd welkom en er is altijd tijd voor elkaar.

Na het bekkien gaan we me de pastor naar de kerk. Het nieuwe kerkgebouw is in gebruik genomen, het is nog niet af. Met het geld - wat de vorige keer is gebracht vanuit Urk - is een nieuwe waterbron aangelegd. Mooi om te zien hoe de financiële bijdrage goed is besteed.

De pastor heeft zelf een ‘garden center’ en hij doet ‘landscaping projects’ een druk bedrijf en daarbij is het soms lastig voor hem en zijn gezin. Bij het uitvoeren van projecten is het soms wachten op betalen. Daarnaast moest hij de afgelopen jaren meerdere keren geld lenen, en die lening moet worden afbetaald. Ondanks de financiële zorgen privé zet hij zich daarnaast in voor het werk in de kerk, gemeente en het zendingswerk. Hij en zijn vrouw zijn gestart met een klein huisje, waarin de kerk is opgestart. Na jaren van zending en evangelisatie is de kerk gegroeid, en was het nodig vanwege het grote aantal bezoekers een nieuwe kerk te bouwen. Met hulp vanuit Nederland en Amerika is er een mooie nieuwe kerk gebouwd. Bijna alles is zelf gedaan, door gemeenteleden. Belangrijk was om de kerk klaar te maken voor de zondagse erediensten. Nu de kerk drie jaar geleden in gebruik is genomen is het nog nodig om de buitenkant, de zalen voor bijbelstudie en opvang in orde te maken. Daarnaast heeft de kerk een eigen voetbalveld en is er de wens voor een basketbalveld. Nou dat zijn nog eens plannen, ik zie het al voor me bij de Rehobothkerk op Urk!

Voor het evangelisatie werk in de Oekraïne is dat belangrijk. Ze organiseren regelmatig activiteiten, en dan bieden ze bijvoorbeeld een weekprogramma voor de jeugd aan. Naast ontspanning en sporten is er dan gelegenheid voor bijbelstudie en evangelisatie. Door te bouwen aan een gemeenschap (community) is de kerk en de gemeente een fijne plek om te zijn.

De pastor en zijn vrouw hebben twee pleegkinderen, en vijf ‘eigen’ kinderen. Binnen de kerk is er een socialprogram met de naam ‘Bartimeüs’ het gaat om jongeren met een beperking, handicap en/of bijvoorbeeld autisme. Drie keer per week komen ouders (kerk leden en niet leden - niet gelovigen) samen in de kerk. Ze krijgen ondersteuning bij de opvoeding, de kinderen krijgen ondersteuning op hun eigen niveau. Daarnaast is er ook altijd een bijbelstudie. Zo is er een opvang voor ca 60 kinderen. Hiervoor wil de pastor samen met zijn vrouw een dagopvang realiseren. Nu is het huis van de buren met de grond - naast de kerk te koop - dienkans komt niet vaak voorbij. De pastor wil dit aankopen, heeft daarvoor hulp nodig. Zijn droom is een dagopvang en sociale werkvoorziening met bijvoorbeeld een restaurant, groentetuin en werkplaats. Waar de kinderen met een handicap en beperking begeleiding krijgen en aan het werk zijn. Het is een geweldig plan, maar voor nu hou ik het kort, we moeten op Urk maar eens opzoek naar mogelijkheden om te ondersteunen.

De kerkdiensten worden goed bezocht, bijzondere diensten zit de kerk helemaal vol, elk hoekje en gaatje wordt dan gebruikt. We gaan nog even op bezoek bij Cees van Aalst, een Nederlander getrouwd met een zus van Natasja. (Vrouw van pastor Valik). Dan vervolgen wij onze reis naar Slavuta, daar komen we om ongeveer 17:09 aan. Dit is een kerk waar we al vaker zijn geweest, altijd actief met zendingswerk. Moeilijk om vooraf te contacten omdat de pastor geen email heeft, en alleen Oekraïens of Russisch spreekt. Nu hebben we zijn kinderen gesproken, en die hebben zoals bij ons een telefoon met whatsapp, en email. Dan wordt het de volgende keer iets gemakkelijker. De pastor was niet aanwezig ivm het bezoeken van een zendingspost vlak bij Slavuta. Hij belde om ons te bedanken, en stuurde iemand uit de gemeente namens hem om de bijbels in ontvangst te nemen. We zingen samen in de kerk het lied ‘lichtstad’ u denkt, alweer? Ja klopt maar dit lied kennen ze zelf ook en dan zingen ze met ons mee. We nemen afscheid en vertrekken richting Riv’ne. En daarmee richting grens. De terugreis en daarmee de laatste twee etappes van de ‘giro evangelical’ we willen nog een tussenstop maken in Slowakije en ook dat is gelukt.
Een hartelijk weerzien met mooie herinneringen, ook emotioneel omdat er binnen de familie en het gezin van Edita veel is gebeurd. Haar man is vertrokken, en daarmee is het gezin een vader kwijt, en ook financieel zwak. Oudste zoon woont en studeert in Denemarken, tweede zoon heeft een ernstig auto ongeluk maar net overleefd. Een lange periode van zorgen en spanning. En in die periode vertrok vader. En nu haar eigen gezondheid, zwak en broos. In dat alles dankbaar voor wat de Here geeft. In afhankelijkheid aan Hem en zoekend en biddend naar nieuwe wegen voor de toekomst.

Na en heerlijk ontbijt, gebed en psalm 27 weer op weg richting Praag. Misschien kunnen we deze mooie stad nog bekijken? Vanuit Urk wordt er gebeld en gerekend, hoeveel nachtjes nog?..... 2 of 3? Liever 2 maar alleen als het kan, we zijn na 10 dagen rijden en weinig slaap, en 4650 km soms een beetje vermoeid, en dat merk je tijdens de reis, dan neem je vaker een stop met koffie..... en geniet je van de reis en de verhalen. Nog een 1600 te gaan.

Vrijdag schrijf ik nog een laatste verslag, als afsluiter. Bedankt allen
Voor jullie support en namens mijn vrienden de hartelijke groeten vanuit Slowakije, Zalucise. Hieronder een korte film met foto’s bij dit verslag.