Geduldig en vasthoudend

Beste familie en vrienden,

Hier ons eerste verslag van de reis naar Oekraïne. We vertrekken donderdag rond 18:00 uur, kiezen voor de noordelijke route (Nieuweschans) ivm het vele vakantieverkeer. We willen tot middernacht doorrijden, ergens rond de klok van 12 gaat de beide motoren uit. Het is druk langs de parkeerplaatsen maar we vinden een mooi plekje en maken ons klaar voor de nacht. Om 01:15 kruipen we in onze slaapzak. Welterusten allemaal.

De wekker gaat om 06:30 en het duurt niet lang of de eieren sissen in de pan, samen met een spekje een de tafel wordt gedekt. Na een goed ontbijt, Bijbellezen en gebed maken we ons klaar voor een lange dag rijden. We willen graag de grens bereiken van Oekraïne.

We wisselen elkaar af, en halverwege de dag wisselen er ook twee van bus. Zo houden we het samen gezellig en hebben we elkaar steeds iets te vertellen. In de oude Ducato uit 1988 heeft vertellen niet zoveel zin. De motor ronkt als een lieve en om daar boven uit te komen moet je best HEEL HARD PRATEN. Dan nog vallen flarden weg maar dat geeft, niet elke verteller verwacht een antwoord, soms is vertellen genoeg.

Koffie pauze met een lekkere koek, een kado van een buurvrouw. uit de kerk. Heerlijk, en we stemmen het avondmenu samen. Iets met gebakken Zwieren, met konijnenvoer, komkommer apart en hebben we ook majo aanboord? Klapper is de kip schnitzel maar dat bleek achteraf een misvatting. Er was geen Kip Schnitzel aanboort maar kip kluifjes. Om 18:30 zetten we de auto’s aan de kant. De koks bereiden in gezamenlijkheid de maaltijd, zoeken nog even om de schnitzel maar voor de kerkdienst begint is alles alweer op. Snel ds de Boer een WhatsApp, wij luisteren mee vanuit het buitenland.

Na de kerk een bekkien en daarna weer verder. De grens nog een uurtje of 2 te gaan. Dat is de eindbestemming van vandaag. Het loopt dan toch weer anders helaas.

Een 50 km na Lublin begint de Ducato snelheid te verminderen. Ik geef gas bij, maar geen reactie. Daarna geratel en gesputter onder de motorkap. Voor we het goed en wel in de gaten hebben lijkt alles te blokkeren. Motor, remmen, aandrijving, stuurbekrachtiging..... ik zet de bus aan de kant en dat op zich is al flink trappen en draaien. Probeer daarna of we nog kunnen rijden in een soort reflex, de camper recht naast de vluchtstrook en inspectie. Wat is er gebeurt? Lekke band achter? Veel rook en stinkend rubber. Of iets onder de motorkap? Het is druk op de weg, Johan sleept me met de Renault vakkundig weg naar een veilige plek. Daar verder overleggen.

Het is inmiddels een uur of 11 s’avonds. Alarmcentrale is ivm het paasweekend over belast. Na ruim een uur wachten weten we nix. Geen medewerker te bereiken. We gaan slapen, daar zijn we aan toe, en in de nacht opgehaald worden en zo is ook geen pretje. 01:34 het licht uit, genacht. Om 06:40 Alarmcentrale aan de lijn. Hulp wordt geregeld, kan even duren het is druk. Als er na 2 uur niemand is dan moeten we bellen. Om 08:40 weer gebeld, nog geen sleepdienst. Meer unfo nodig, lengte, breedte, hoogte, weer wachten. Na twee uur weer bellen. En weer bellen. We worden uiteindelijk ok 12:50 opgehaald en naar Lublin gebracht.

Auto repareren binnen 48 uur. Dat gaat ivm het lange weekend niet lukken. Binnen een week ook niet trouwens. Een huurauto mag van de ANWB, maar dan blijken de eerste drie verhuurbedrijven gesloten en we stappen van plan B (huur auto) over plan C (met 1 auto verder) het hoognodige gaat mee. Slapen kan bij de gastgezinnen, en eventueel in een hotel/motel.

Naar de grens. We zijn er om 16:30, onderweg stond er iets van 6 uur wachttijd op de matrixborden. Dat bleek achteraf heel erg waar te zijn. Wij hebben zo lang nog nooit staan wachten. Om lokale Oekraïense tijd 24:00 zijn we over, het is nog 400 km, duur dit land ca 5 uur reistijd. We komen aan bij Kees van Aalst, de bewaker doet open en laat op het terrein, brengt ons bij de bedden. We gaan slapen en om 07:20 gaat de wekker alweer.

Na 2,5 dag stofhappen ben je toe aan een douche. De vier Urkertjes verschijnen om 08:00 uur lekker fris aan het ontbijt.

De kerkdienst in Reya begint om 09:00 uur. Het is hier Palmzondag - de intocht in Jeruzalem. Dit komt terug in de drie korte preken. In de liederen, verhalen en gedichten. Pastor Valik legt nog even actueel de link naar de verkiezingen van vandaag. We kiezen een president..... maar hier in de kerk kiezen we voor Koning Jezus. Na ruim 2 uur komt er een einde aan de dienst. Arno heeft alles vertaald vanuit Oekraïens naar Nederlands. Dat is wel heel fijn! Zo beleven we dienst nog intenser mee.

Na de dienst een ontmoeting met mooie verhalen. Goede plannen voor projecten van barmhartigheid en evangelisatie. Dat vertel ik de volgende keer.

We laden de bijbels en lectuur uit. De gebruikte kleding wordt ook dankbaar in ontvangst genomen. Geweldig zoveel spullen, daar kunnen we heel veel arme mensen mee helpen. Daklozen, weeskinderen, invaliden het zijn er heel veel in deze regio.

Wij zijn dankbaar dat we deze oefening in geduld volhardend hebben doorstaan.

Beste groet,

Daniel, Johan, Floris en Louwe