Bid en Werk in Reya

Hallo vrienden,

Zoals beloofd het verhaal over ons bezoek aan Reya. Eerst mijn excuus voor de SPAM mail. Het uploaden van het vorige verslag ging niet goed. Ik kwam er later pas achter dat een smiley in het verhaal niet werkt op de website waarbenjij.nu. Ik hoop dat een verhaal zonder smileys toch goed leesbaar is.

De dienst in Reya begon om 09:00 uur. We zijn ruim op tijd bij de kerk en ontmoeten daar een aantal gemeenteleden. De pastor en zijn gezin arriveren bij de kerk en dat is een allerhartelijkste ontmoeting. De laatste voorbereidingen worden getroffen, kinderen oefenen een lied, stemmen de muziek instrumenten op de juiste toonhoogte af. Wij krijgen een plaatsje voorin de kerk en Arko (van oorsprong een nederlander) vertaald voor ons. Het is in Reya - Palmzondag - de laatste zondag voor pasen. Daarmee gaan wij even terug in de 40 dagen tijd. In de dienst gaat het als volgt. Er is woord van welkom aan de gemeenteleden en gasten, de voorganger / pastor begint met een gebed en daarna geeft hij een uitleg bij het thema van de dienst. Palmzondag - de intocht van de koning Jezus in Jeruzalem. De voorganger maakt een link met de verkiezingen deze zondag voor een nieuwe president. Vandaag kiezen we een aardse koning / leider voor ons land. Wat verwachten we daarvan? In de kerk kiezen we voor Koning Jezus. Hij is onze redder en het evangelie is de blijde boodschap voor iedereen wie geloofd in deze Koning Jezus. We zingen een aantal liederen (psalms) welke aansluiten bij dit thema. Er is in de oekraïne een bundel van ruim 2500 psalms (liederen). Het valt op dat er in deze gemeente veel jonge gezinnen en leden zijn. Dat hoor je ook terug in het zingen, prachtig klinkt het.

Een jonge broeder neemt het woord. Hij preekt wel vaker, hij vertelde de vorige keer over kenmerken van een gezonde kerk / gemeente. Vandaag wil hij over één van die kenmerken iets meer vertellen. Het gaat over vergeving. Jezus leert mensen in Jeruzalem om elkaar te vergeven niet zeven keer maar zeventig keer zeven. oneindig veel vergeving. Deze jonge broeder laat een film zien via de beamer. Het is een zoon wie aan zijn vader via geschreven teksten verteld hoeveel pijn de vader de zoon heeft gedaan. Verwaarlozing, verhongering, bespotting, verachting, je gebruikte mijn liefde, je gebruikte mij. De vader in de film zit op zijn knieën en huilt. Op de laatste kaart schrijft de zoon een tekst ‘ik vergeef het allemaal’. Dan huilen de vader en zoon samen en stopt de film. Het is muisstil in de kerk. De boodschap komt wel binnen en ook de jonge voorganger is zelf geraakt door het zien van de film. Na een paar minuten is de minipreek afgelopen en is er een tweede gebed. Verschillende gemeenteleden zeggen hun gebed op - het is het moment in de dienst waarin zonde en schuld wordt beleden. De jonge voorganger neemt als laatste het woord in het gebed en rond af. Een eenstemming ameh klinkt.

Het koor brengt enkele liederen ten gehore, onze tolk zingt ook mee. Daarna is er de gelegenheid aan gemeenteleden en gasten om een voordracht te doen. Een gedicht, een lied een verhaal. Een jonge vrouw verteld over haar werk onder weeskinderen. Ze voelde al jaren behoefte om dit te gaan doen, na een opleiding / cursus mag ze met toestemming van de overheid in het weeshuis kinderen opzoeken. Ze gaat 1 of 2 keer per week een paar uurtjes naar het weeshuis. Ze maakt een wandeling, helpt met knutselen of alleen maar luisteren naar verhalen. In Oekraïne is er geen opvang en zorg zoals wij dat in Nederland zijn gewend. Je hoort nog wel eens iets over jeugdzorg en opvang, het kan misschien allemaal beter geregeld worden. Voor Oekraïne is dat een understatement. Ze komt zo in aanraking met veel weeskinderen, kan op deze wijze de vertellen over de liefde van Jezus en misschien komen sommigen wel naar de kerk. Er staat een jonge man naast deze vrouw, wij dachten eerst haar man maar dat bleek niet zo. Hij was ook mee naar de cursus en daar hebben ze elkaar beter leren kennen. Deze jongeman woonde vroeger in een weeshuis, heeft nu een baan en is lid van de gemeente in Reya. Hij wil nu iets terugdoen voor andere weeskinderen en gaat ook 1 of 2 keer per week naar het weeshuis toe. Een volgende zuster loopt naar voren, we noemen haar Willeke, ze zingt een mooi lied vol overgave. Prachtig

We zingen samen twee liederen, en daarna een volgende broeder met een minipreek. Hij vertelde het verhaal over vrouw met een zieke dochter. In onze bijbeltjes heeft het Nederland Bijbel genootschap er boven gezet. “De Kananese vrouw”. Een mooi verhaal en uitleg met een duidelijke toepassing voor de toehoorders. Je merkt dat deze broeder studie maakt van zijn preek en sluit af met een voor ons bekend verhaal over twee baby in een baarmoeder. De ene gelooft in leven na de geboorte en de andere niet. Wie het niet kent, zoek het maar eens op via google.

Aan het einde van de samenkomst neemt Pastor Valik het woord, zijn preek is deze keer meer gericht op het leven met Jezus als Koning. Het zijn vaak praktische lessen voor (pas)bekeerde gemeenteleden. Geloven in de dagelijkse praktijk, een christelijke levenspraktijk zou je het kunnen noemen. De dienst sluiten we af met een dankgebed en daarna nog een aantal mededelingen over de bijbelstudie van die avond, de activiteiten in de kerk van de komende weken. Na ruim twee uur is de dienst afgelopen, tijd voor koffie en ontmoeting. In de kelder van de kerk is voldoende ruimte en is het zaaltje al verder opgeknapt dan de vorige keer. Toch mooi om te zien dat er steeds gewerkt wordt aan het afbouwen van de kerk.

Na de dienst verteld Valik over zijn plannen met het oude schoolgebouw naast de kerk. In het verleden was het gebouw een schoolgebouw en de indeling lijkt daar nog steeds op. Het is in vieren gedeeld met een paar schamele overkappingen en deuren. Het zijn vier appartementen. Drie staan leeg en zijn verwaarloosd, eentje woont nog een vrouw in. Het pand en de grond van de buren kun je maar één keer kopen. De kerk heeft inmiddels twee van de vier appartementen gekocht. Ze zijn bezig met aankoop van de derde. De laatste - bewoonde - is het duurst maar willen ze toch ook wel graag aankopen. Het idee is om een vakschool te ontwikkelen voor deze regio. Hier kunnen jongeren een vak / beroep leren. Bijvoorbeeld metaal of techniek, agricultuur en landschapsinrichting. Met deze opleiding ontstaat er voor de jeugd meer perspectief op werk in de eigen regio. De overheid bied deze mogelijkheden in de regio Zytomir niet aan. Omdat het gebouw voorheen een school is geweest kan het ook weer zo ingericht worden met lokalen. Er zit heel veel grond bij deze oude school en dat kan voor de praktijk lessen gebruikt worden. Een verbetering zou zijn het bouwen van een tweede verdieping op het gebouw. Dat biedt dan mogelijkheden voor een tweede project van deze kerk / pastor.

Wij noemen het Bartimeüs project. Het gaat om de opvang van gehandicapte kinderen. Dit is een bestaand project - een aantal jaren geleden opgestart met geld en sponsor uit Nederland. Het is inmiddels uitgegroeid tot een activiteiten project voor gehandicapten, lichamelijk en geestelijk. ca 60 jongeren uit de regio krijgen 4x per week ca 2 uur aandacht en begeleiding. Er wordt gewerkt met leeftijdsgroepen. Voorwaarde voor de ouders van deze kinderen is dat ze zelf mee komen naar de kerk. De ouders gaan met elkaar in gesprek en die gespreksgroepen zijn ondertussen een soort community geworden. Het bleek een gouden greep om de ouders hiertoe te verplichten. Het is niet alleen ontlasten van de ouders door 4x per week voor de kinderen te zorgen, maar geeft nu ook contact met de kerk in Reya en geeft ruimte voor gesprekken over het geloof. Het is inmiddels een op zich zelf staande organisatie en stichting. Valik is op zoek naar donateurs voor de bekostiging van dit project. Vanuit de overheid in Oekraïne valt niet zoveel te verwachten voor dit maatschappelijke werk. Een concrete vraag aan de Urkers om mee te denken naar oplossingen. Zouden we bij onze contacten sponsoren kunnen vinden wie langdurig een bedrag(je) per maand / jaar willen doneren voor het school of Bartimeüs project?

Smiddags gaan twee van onze vrienden een knippien doen. Ze zijn er aan toe denk je dan, of misschien is het de macht der gewoonte? Het geeft niet, de laatste nacht was maar 2,5 uur dus ga maar. Ik ga met Floor nog even terug naar de kerk. Wij laden de Bijbels, Boeken en kleding uit. Daarna maken we de vis schoon, even afspoelen en in een schaal doen. De vis is super vers gebleven onder het ijs en in de koeling. We hebben nog 2 flinke stukken Kabeljauw. Ondertussen even lekker bijpraten en het is alweer snel 16:00 uur. We gaan op bezoek bij de moeder van Natasja (vrouw van Valik) en Tanja (vrouw van Kees) Daar komt de familie samen voor een maaltijd en grill. De BBQ staat al aan als we komen, en wij organiseren met hulp van Kees een visbak tafel. Twee frituurpannen, de schol inzouten en de Kabeljauw wordt gekruid en gaat in alu folie in een grillrooster. Zodra de patat klaar is gaat de schol in de frituur. Het suist en singt en de vis smaakt onze Oekraïne vrienden heerlijk. Wij genieten van de Sjasliks en proeven ook even mee van de vis. Het gezelschap groeit omdat er nog een paar familie en vrienden aanschuiven. Het maakt niet uit er is vis genoeg. Als de vis en vlees op zijn komt er pudding. Was je nog niet verzadigd, wie vaker in de Oekraïne komt weet dat er nu nog koffie, thee gebak (taart) en chocolade komen. En ja hoor de tafel gaat leeg en staat al snel weer vol. Vers en zelf gemaakte taarten, met pudding en slagroom, met vers fruit (bessen en zo) met slagroom en voor de gaatjes nog wat chocolade. Het is erg gezellig geweest maar nog niet afgelopen. Kunnen we samen zingen? Daniel heeft al een idee en we zingen samen het lied ‘Stilte’ en daarna zingen de Oekraïners voor ons en wij voor hun. Een lied met een refrein Njet, Njet en wij zingen nog maar eens de “Lichtstad”. Na het zingen moeten we allemaal iets persoonlijks vertellen, over onze gezinnen, ons werk en wat doen we in en voor de kerk, vertel maar wij vinden alles mooi. Jullie kennen ons allemaal al, dus die sterke verhalen hoef ik hier niet te herhalen. (smiley met knipoog).

We helpen met opruimen en gaan terug naar het gastadres bij Kees van Aalst. We drinken samen nog een kop thee of koffie en gaan rond de klok van 23:00 uur naar bed. Het is koeltjes in de slaapkamer we kruipen snel onder de wol wensen elkaar goede nacht en slapen lekker in.

Genacht Mimme,