Vallea lui Mihai

Inmiddels aangekomen in Vallea lui Mihai is het zondagmorgen - in alle vroegte - tijd voor een update van ons reisverslag.

Zo waterig als het donderdag was, zo zonnig is het nu. Einde middag begon het in Duitsland, vlak bij Regensburg nota ben, op te drogen. De lucht werd weer blauw in plaats van donkergrijs. Een van ons begon over 'eten' ik zal niet zeggen wie..... maar er kwam nog geen meerderheid voor dit voorstel. Er werd wat fruit gepakt en we reden nog even door.

Toen Passau op de borden kwam vroeg een tweede of er naar de camping zouden gaan. En als het over Passau gaat en over een camping, dan wordt er een speciale camping bedoeld. Drei Flussen camping, een mooi plekje even buiten de stad. Lang geleden ontdekt door 2 Urker stelletjes met een grote blauwe VW Sharan en Wilk caravan. Het is zeker de moeite waard om daar eens naar toe te gaan. Op onze reizen een paar keer geweest, en Bebe memoreert een avondje waarop we in een hoekje aan een ronde tafel 's avonds laat nog heerlijk konden eten.

We wikken en wegen maar besluiten om het om praktische redenen niet te doen. We stoppen op te tanken, en zullen bij het rasthaus aan de A3 een bordje kost bestellen. Helaas of moet ik zeggen gelukkig, het rasthaus was ivm corona nog gesloten. We verzinnen iets anders, en met hulp van google vinden we op 10 minuten reistijd - Streiblwirt - en daar aangekomen via een slingerpaadje naar boven worden we vriendelijk ontvangen en voorzien van een heerlijke schnitzel mit confiture (jam) pommes und ketchup. Na het eten rijden we nog een stukje door en een kleine 100 km voor Wien zoeken we een rustig plekje voor de nacht.

We rekken en strekken ons wat rond de camper, en opeens zie Bebe gebukt staan, en hij zwaait met z'n armen en benen. Wat is er aan de hand, ik loop toe en dan zie dat hij bezig is met zijn gymnastiek oefeningen. Soepel en vlotjes zwaait hij van links naar rechts, bukt en tikt met z'n vingers de toppen van zijn tenen aan. Het duurt niet lang of we staan met z'n drieën op een rijtje ons uit te sloven.

Na een lekkere nacht gaan we om 7 uur weer uit de veren, wassen ons en maken het ontbijt klaar. Een lekker bekkien, douwe egberts uiteraard en na te hebben gelezen en gebeden vertrekken we stipt om 08.01 richting Wenen. Het beloofd een prachtige dag te worden, en het rijdt lekker door. Onderweg is het wel druk, maar tot de rondweg om Budapest geen file's. Daar is het 2x raak. Google stelt voor om via de binnenstad te gaan, maar dat lijkt ons geen sneller idee. Een beetje schuiven tussen de vier banen en een halfuurtje later rijden we alweer.

Bebe brengt ons naar een mooi plekje voor een bekkien, en aangekomen op een bijna lege parkeerplaats lukt het hem om precies op het nabij gelegen bospad te gaan staan. Er staat een bordje bij, wat hem niet verhinderd om de camper te parkeren. (ausgenommen landwirtschaftl Fahrzeuge)
We hebben een prachtig uitzicht over de velden, de klapstoelen tafel worden opgesteld. Het is prachtig weer en we drinken buiten onze koffie. We tanken, deden een poep en een plas en alles werd weer zoals het was. d.w.z. rijden, muziek, raampje open en onze Sijmen ligt op het bankje achterin. Het begint warm te worden, de ARKO staat aan maar levert meer lawaai op dan verkoeling. CD II van Toon gaat aan, en even later rollen de tranen van het lachen ons over de wangen. Wat kan die Toon het toch raak zeggen. Er zit zelfs een nieuwe bij, en dat terwijl ik dacht dat Bebe ze allemaal al wel kon.

Ondertussen staat Debrecen op de borden, en telt het snel af. Bebe Riekelt rijdt het laatste stukje, en op de grens Hongarije / Roemenië is er nog een controle. (de eerste deze reis). De documenten, paspoort, kenteken en rijbewijs worden gecontroleerd, een korte controle van de auto en we mogen erdoor. Tot nu toe heeft nog niemand om de QR code gevraagd, en merken we weinig van de verschillende kleuren, geel, oranje en rood.

Om 18.00 uur locale tijd (een uurtje later dan bij ons) komen we in Vallea aan. We zijn na een periode van 1,5 jaar corona de eerste bezoekers, nou dat vinden we een hele eer. Het is heerlijk om elkaar te zien, er werd op ons gewacht. We hebben een reputatie van 'te laat komen' opgebouwd en ook dit jaar zijn we later dan verwacht. Een verbeter puntje misschien?......

Een bakje koffie, een lekker vers gebakken appelkoek en in gesprek met Areke. Er is teveel om te vertellen, en we maken plannen voor de avond. De spullen worden uitgeladen, alles bij elkaar is het toch een mooi voorraadje spullen. De rand om de trampoline gaat er meteen op. Het ziet er weer top uit. Een trampoline bij een voor- en naschoolse opvang. Elke dag, zomer en winter in gebruik. Hij kan er weer even tegen. Bebe heeft een mooie kaart mee van Jettie en Sietske, jaja, die heeft Bebe goed bewaard!

We gaan op bezoek bij Andras en Timmi, daar gaan we samen eten. 2 jaar geleden ben ik er met Johan geweest en was Andras nog druk met de bouw van zijn nieuwe huis. Inmiddels woont hij er, en het is echt een heel mooi huis geworden. Achter het huis een groente tuin, een kippenhoek en een paar bijen kasten. Ze leven en eten uit de eigen tuin, en al dat verse eten smaakt ons prima. Hongaarse Gyros, ook wel beter bekend als 'kapsalon'. Een laagje patat, een laagje kip, lekker kruiden en verse sla.

Terug bij Areke en het Rekab huis is het tijd voor een opfrisbeurt, nog even zitten en slapen. Het is buiten iets afgekoeld, binnen is het nog warm. Toch vallen we allemaal in slaap.

Vandaag gaan we met Areke mee naar de (zigeuner)kerk. Als ik het zo uitleg weten jullie precies welke dat is. Ik heb er nu al zin in, om de mensen daar weer te zien en ze te horen zingen. Vanmiddag gaan we naar Edita in Kosice, en dan zit het er al weer bijna op.

Allemaal een goede zondag toegewenst van ons.
En Joke, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.

Groeten,
Riekelt, Sijmen en Louwe