Welcome to Estonia (Estland), Welcome to Valga (Va - Reisverslag uit Valga, Estland van Stichting Hulp aan Verdrukte en Vervolgde Christenen - WaarBenJij.nu Welcome to Estonia (Estland), Welcome to Valga (Va - Reisverslag uit Valga, Estland van Stichting Hulp aan Verdrukte en Vervolgde Christenen - WaarBenJij.nu

Welcome to Estonia (Estland), Welcome to Valga (Va

Door: Louwe

Blijf op de hoogte en volg Stichting Hulp aan Verdrukte en Vervolgde Christenen

03 April 2017 | Estland, Valga

Goedemorgen allemaal, familie en vrienden,

Het is vandaag maandag 3 april, 08:35 lokale tijd Valga een klein dorpje op de grens van Estland en Litouwen. Ik zit in de keuken bij de pastor Nicholas thuis. We zijn hier hartelijk en gastvrij ontvangen. Het is tijd om jullie weer te vertellen over de gebeurtenissen van de afgelopen dagen.

Zaterdag zijn we rond het middaguur vertrokken van uit een klein dorpje NIIRALA (Finland) vlakbij de Russische grens. Na aan ochtend bellen en e-mailen was er een oplossing gevonden door ons reis voort te zetten via Estland. Omdat Rusland voor ons was gesloten moesten we een bootovertocht boeken van Helsinki (Fin) naar Talinn (Est). Een tocht van ongeveer 2,5 uur, waarvoor je in elk geval 90 minuten vooraf moet inchecken. Het was de laatste overtocht op zaterdag, de boot zou om 21:30 vertrekken. Verwachte aankomst 23:00 uur. De reis door Finland verliep prima, een mooie route en de weersomstandigheden waren winters, een beetje sneeuw en koud tussen -3 en -11 graden. In Helsinki aangekomen melden we ons bij de terminal en wachten op het inchecken. Bij de reservering boeken we een hut, niet om te slapen maar om ons te douchen. Na een uurtje varen zitten er vier schoon gewassen Urkertjes aan de koffie. Eén van de vier heeft last van een beetje zeeziekte, het mag geen naam hebben. We nemen even een kijkje boven op het zonnedek. De boot schommelt wel wat, en het is buiten mistig en waait hard. Je vraagt je af waarom dit dan de naam zonnedek heeft?

In Talinn aangekomen gaan we op zoek naar een slaapplaats. We verlaten de terminal, er is een controle van de douane. Deze duurt 2 minuten en we rijden weer door. Zo kan het ook. Even buiten Talinn rond middernacht vinden we een tankstation waar we de auto’s parkeren en ons klaar maken voor de nacht.

Zondagmorgen in Estland, om een uur of 9 is het toch wel tijd dat de mannen uit hun slaapzakken komen. Na de nodige formaliteiten gaan we aan het ontbijt. Hoe gaan we deze dag invullen? Normaliter zouden wij op zondag niet reizen. Tijdens dit soort reizen plannen we altijd ons bezoek zo dat we op zondag te gast zijn bij één van de adressen. Deze keer ging het anders, de kerk in Valga is nog een kleine 250 kilometer. We besluiten na het ontbijt een dienst te beluistern, een opname welke ik een paar jaar geleden kreeg van mijn goede vriend en broeder Gilbert Eilander uit Emmeloord. Een CD vol met juwelen. De eerste is een dienst uit 1978 te Zwolle, en de voorganger is ds. J. Slotman. Die kennen we, deze dominee heeft ook op Urk gewoond en gewerkt. Een preek over zondag 10, Gods voorzienigheid. Gods leiding in ons leven. Ik denk dan: “Wie oren heeft, die hore….” Als we het maar willen zien en geloven. Na de luisterdienst ruimen we alles op en maken een sabbatreis naar Valga. We zijn om 16:00 in Valga, zoeken de kerk op en daar is op dat moment niemand aanwezig. We vragen wat rond in de buurt, en dan komt daar een auto. Een gemeentelid, Wasillie komt bij de kerk. Hij was onderweg naar de apotheek en kwam een bus uit Wit Rusland tegen. Dit bleek het orkest te zijn wie hun medewerking zouden verlenen tijdens de middag/avond dienst. Wasillie wist niet dat wij ook zouden komen, hij is blij verrast. Een paar telefoontjes en we worden meegenomen naar de ouders van Wasilie. Hier worden we hartelijk ontvangen, krijgen een warme maaltijd aangeboden. Op Urk zouden we zeggen lepelkost. In Estland noemt met het Polva, ik dacht aan een soort pap, maar het leek meer op nasi. Smaakvol bereid op een kampvuur, met daarbij een verse salade. De hongerige Urkers laten het zich goed smaken. De vader van Wasilie, Alex vertelde dat hij vanuit de Oekraine vroeger is verhuist naar Estland. Hij is bijna 40 jaar getrouwd en samen met zijn vrouw zijn ze heel dankbaar en bij voor hun 11 kinderen en inmiddels 33 kleinkinderen. Alex laat mij trots te foto’s van zijn kinderen zien in de woonkamer.

Kort voor zes uur maken we ons allemaal klaar voor de dienst ‘service’ in de kerk. Bij de kerk aangekomen is het er een drukte van belang. Het koor is inmiddels al begonnen met het zingen en spelen van liederen. Wij krijgen een plaatje aangeboden en Wasilie probeert zo goed mogelijk alles voor ons te vertalen. Het is een mooie, maar vooral ook lange dienst. We zitten er ruim 2 uur. Er wordt veel gezongen, verhalen verteld en gebeden. Dit doen ze in deze kerk op de knieën, een eerbieding moment. Na de dienst gaan we in gesprek. Onze tolk Wasilie wordt afgelost door een jongedame. Die spreekt uitstekend engels en vertaalt alles rustig en duidelijk.

Ons wordt wel duidelijk dat federale overheid in Rusland nieuwe wetten heeft ingevoerd. Het is bijna onmogelijk om nog goederen, waaronder bijbels en boeken naar Rusland te vervoeren. Voor russische staatsburgers is het iets eenvoudiger, voor ons bijna onmogelijk. De kerk in Valga is in de afgelopen periode daarom een soort tussen station geworden voor contacten met Rusland. Friedenstimme organiseert in Valga haar russische conferentie. Verscheidene voorgangers en gemeenteleden van de russische kerken bezoeken de kerk in Valga. Zo wisselt men informatie uit binnen de noordelijke regio van russische baptist kerken. We laten elkaar wat foto’s zien, en er is herkenning. Zo zie ik Wasilev Bulajev op één van de foto’s. De vader van Andrey Bulajev uit Petrazowodsk. Ik herinner mij de reis naar Moermansk waarbij onze DAF motor problemen had na een aanrijding. Andrey hielp ons met onderdelen en de reparatie.

Uit de gesprekken blijkt dat er volgende week een voorgangers conferentie is in St Petersburg. Tijdens die conferentie zal men ons bezoek ook bespreken. Men zal daar gezamenlijk overleggen hoe ze de bijbels en lectuur naar Rusland kunnen vervoeren. Er wonen ook Russische sprekende leden van de baptist kerken in Polen en de andere Baltische staten. Er zijn contacten met Wit Rusland, zoals het orkest uit de middagdienst. Ook die kunnen de Bijbels en lectuur vanuit Nederland meenemen naar Wit Rusland. Het is misschien wel goed om u te vertellen dat Wit Rusland al jaren afgesloten is voor het brengen van Bijbels en lectuur. Het blijkt dat wij te gast zijn in een gemeente met vele contacten en de omliggende landen. Vanuit deze plaats is het mogelijk om de goederen vanuit Urk te distribueren naar de hulpbehoevende kerken in Rusland, Wit Rusland en Baltische staten. Ik reis nu bijna 15 jaar voor de Stichting, heb diverse kerken en gemeenten ontmoet. Nog ieder jaar leer ik weer nieuwe dingen en ontmoet ik nieuwe mensen. Het is en blijft een bijzonder boeiende ervaring waarin ik nog veel meer kan groeien.

Mijn drie vrienden gaan de auto uitladen, ik moet blijven zitten en de nodige vragen beantwoorden van onze nieuwe vrienden. De jongelui uit de kerk helpen mee, en uit de reactie hoor ik dat ze onder de indruk zijn van de hoeveelheid Bijbels. Hier is de hoeveelheid gelukkig geen probleem, in tegendeel. Na het uitladen van de auto’s is het moment aangebroken om het overleg af te ronden. We weten inmiddels heel veel. Zo heeft deze kerk een centrale rol in de noordelijke regio van Russische kerken. Er is een missionaire voorganger, Iwan (broer van Wasillie onze tolk) hij gaat naast zijn werk regelmatig op reis door de Baltische staten om te evangeliseren. Ook gaat hij op bezoek bij de allerarmsten dan moet je denken aan zigeuners, roma en andere vluchtelingen en uitheemse bevolkingsgroepen. Voor dit werk is er behoefte aan ondersteuning. Namens de Urker stichting, familie en kerken kunnen wij ze een gift overhandigen van € 1250,00. Met dit geld kunnen evangelisatie materialen kopen, laten maken. Organiseren ze kinderen vakantie kampen en steunen ze de aller armsten. We laten het in vertrouwen achter bij de voorganger, diaken en zendeling. Ze vertellen ons opnieuw dat ze ook deze gift zullen bespreken met de andere voorgangers tijdens de conferentie van volgende week. Deze kerken werken veel samen en bepalen samen hoe ze met de giften en steun omgaan.

Het is inmiddels bijna 22:00 uur geworden, we gaan met de pastor en zijn zoons mee naar huis. Daar krijgen we opnieuw een maaltijd aangeboden, de dames in de keuken hebben een heerlijke maaltijd bereid. Aardappelen met kaas, pasta, saus, tomaat enz. Het ziet er heerlijk uit, en het smaakt fantastisch. Complimenten aan de keuken. De voorganger, Nicholas heeft 10 kinderen, de oudste zijn getrouwd, er woont er 1 in Canada, en 1 in Amerika. De anderen wonen allemaal in Valga, of nog thuis. Een gezellig en hartelijk gezin. Na de maaltijd koffie, gebak en we blijven maar praten. Tegelijk begint de slaap zich op te dringen en is het tijd om te douchen. Er is voor ons een slaapkamer klaar gemaakt, en in die kamer staat ook een piano. Ik kan het niet laten en moet even tokkelen. De eerste akkoorden van de lichtstad klinken of de andere Urkers zetten in uit volle borst. Ze zingen of het een harte lust is, en als ik denk dat we klaar zijn, het derde couplet zingen de pastor en zijn zoons mee. We hebben de smaak te pakken, de joh. de Heer bundel wordt uit de auto gehaald en we zingen samen nog een paar liederen. Welk een vriend is onze Jezus, en Nader mijn God bij U klinken heel mooi. Wat mooi, en met muziek valt de taalbarrière zomaar weg. Dan is het toch echt tijd om te gaan slapen het is inmiddels 01:20 uur.

Twee matrassen op de grond, en een slaapbank voor Johan en mij. We kruipen lekker naast elkaar, en zoals beloofd aan Angela dek ik mijn goede vriend Johan nog even toe. Na de nodige verzorging valt hij rustig in slaap. Zelf kon ik de slaap moeilijk vatten, ik heb beloofd hier niet te veel over te vertellen. Maar één van ons was in staat om de drie anderen wakker te houden. En bedenk dat er twee van de drie oordoppen tot hun beschikking hadden, ik niet. Het duurde even voor ik uitgeput in slaap viel. Ik begon te begrijpen waarom mijn lieve vrouw mijn wel eens een duwtje in de rug geeft.

Vanmorgen om 07:58 werd wakker, opstaan en aan tafel. Het ontbijt was in aantocht en de pannenkoeken, tosti’s en gortepap ruiken heerlijk. Na een goed ontbijt lezen we samen Psalm 103, danken en bidden en vertrekken richting Nederland. 1809 kilometer vanuit Valga. We hebben voldoende tijd en hebben het voornemen om een bezoek te brengen aan één van de Poolse kampen uit de tweede wereldoorlog. Hoe dat verder gaat zal ik jullie vertellen in ons volgende en misschien wel laatste verslag van deze reis.

Hartelijke groeten vanuit inmiddels Letland, onderweg in de auto.

  • 03 April 2017 - 10:40

    Hendrik Pathuis:

    Lees net jullie verslagen. Wat een verhalen! Doet me denken aan wat we gisteren zongen: "Al wat de volken ook bedenken, de HEER verbreekt hun aller raad. Maar niemand kan Gods raad ooit krenken, die over alle tijden gaat." (Psalm 33:4). En het doet me denken aan een oude uitdrukking: "Als de HERE een deur sluit, zet Hij ergens anders een venster open". We bidden om zegen op jullie inspanningen om de broederschap in Rusland te helpen. Goede reis terug naar 'de bult'.
    Hartelijke groet, Hendrik Pathuis.

  • 03 April 2017 - 12:02

    WilmaPost:

    Nou, dat was een heel verhaal Louwe!Mooie, moeilijke en spannende momenten die jullie meemaken. Jullie kunnen wel een boek schrijven!
    Maar God is er altijd bij, dat zullen jullie ook merken.
    We wensen jullie een veilige weg terug!

    Groeten van Wilma Post

  • 03 April 2017 - 13:11

    Johanna:

    Bijzonder dat ondanks de tegenslag jullie de bijbels en boeken toch afgeleverd hebben. En nog wel op een bijzondere plasts/kerk met veel contacten! Waar God een deur sluit, opent hij een venster is een uitspraak die zeker past bij deze situatie! Groetjes aan zwager Hein! Liefs gerben en johanna

  • 03 April 2017 - 15:30

    Klaas Visser:

    Jongens broeders mijn bewondering stijgt ten top wat een doorzettings vermogen,na zoveel tegenslagen dat jullie tot 2 tochten toe de grens niet over mochten er toch nog mogelijkheid kwam om jullie bijbels over te kunnen dragen op plaatsen waar zij die vruchtbaar konden gebruiken, en dat zo Gods woord verspreidt over het rond der aarde uit gedeeld kan worden Gode zij dank,en verder Gods zegen.
    Ik wens jullie een goede reis terug,en dat jullie weer veilig op de bult mogen terug keren.groet.

  • 04 April 2017 - 08:53

    Fredrik :

    Ben dankbaar dat de bijbels nu op Zijn manier verder kunnen. Gods zegen op de verdere reis toegewenst.
    Fredrik en jolanda en de kinderen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Stichting Hulp aan Verdrukte en Vervolgde Christenen

Namens de interkerkelijke Urker stichting Hulp aan verdrukte en vervolgde christenen gaan Johan Molenaar en Louwe Kater regelmatig op reis naar Roemenië, Oekraïne en Rusland. De opdracht is het brengen van Bijbels en Literatuur naar kleine, vaak niet geregistreerde baptisten gemeentes.

Actief sinds 16 Mei 2015
Verslag gelezen: 1005
Totaal aantal bezoekers 46143

Voorgaande reizen:

08 Juli 2021 - 13 Juli 2021

Met een QR Code naar Roemenië en Slowakijë

18 April 2019 - 18 April 2019

Bijbels voor Reya & Chernigov (Oekraïne)

21 Mei 2018 - 01 Juni 2018

Predikers van de Bult naar Odessa

02 April 2018 - 11 April 2018

Oekraïne Korosten, Tsjernihiv, Shepetivka 2018

28 Maart 2017 - 07 April 2017

Bijbelreis naar Archangelsk (Rusland) 2017

19 Juni 2015 - 27 Juni 2015

Bijbel reis Stichting HVVC 2015

Landen bezocht: